سختی گیر صنعتی

سختی آب، عموماً برحسب میلی گرم در لیتر یا میلی اکی والان بر لیتر کربنات کلسیم اندازه گیری و غالباً بر اساس سختی کل TH  (مجموع سختی کربناته CH  و سختی غیر کربناته NCH  ) اعلام می شود. سختی کربناته به سختی ناشی از ترکیبات کربناته و بی کربناته کلسیم و منیزیم اطلاق می شود در حالی که سختی غیر کربناته دلالت بر سختی ناشی از ترکیبات کلسیم و منیزیم با سایر آنیونها مانند سولفات، کلراید و نیترات دارد. از آنجا که سختی کربناته در تشکیل رسوب در تأسیسات حرارتی و دیگهای بخار نقش دارد، از این لحاظ از سختی غیر کربناته مهم تر می باشد. سختی کربنات گاهاً تحت عنوان سختی موقت بیان می شود زیرا این سختی را می توان براحتی با حرارت دادن از آب جدا نمود. نحوه تشکیل رسوب کربنات کلسیم در دیگهای بخار بصورت ذیل می باشد:

CaCO3↓ + CO2↑ + H2OCa2 + ۲ HCO3-

 آگاهی از میزان سختی آب نقش بسیار موثری در برآورد قابلیت مصرف آب بعنوان منبع تأمین آب شرب و یا صنعتی دارد. همچنین انتخاب سیستم سختی گیر (سیستمهای لایم- سودا، سختی گیرهای رزینی، سیستمهای اسمز معکوس و ..) و نیز طراحی دقیق سیستمها، به شدت وابسته به میزان سختی آب می باشد. با وجود آنکه طبقه بندی کیفی مطلقی برای سختی آب وجود ندارد، در اغلب موارد سختی مطابق با جدول ذیل تقسیم بندی می گردد.

مقادیر کمی سختی طبقه بندی شده برای آب های مختلف

سختی آب، بسته به میزان ترکیبات معدنی موجود در آب، ساختار زمین شناسی ناحیه، منبع آب مورد برداشت و نیز شرایط اقلیمی منطقه، از نقطه ای به نقطه دیگر متفاوت می باشد. اکثر شهرهای کویری ایران و به ویژه شهرهای قم، اراک، زاهدان، ساوه، کاشان، سمنان و…  ساختار خاک آهکی داشته و آب آنها از سختی بالایی برخوردار است. لازم به توضیح است میزان سختی آب که به عنوان عامل مزاحم لحاظ می شود، بسته به نوع کاربری متفاوت می باشد. با این حال، عملیات سختی گیر برای آبهای با سختی بیش از ۱۰۰ میلی گرم بر لیتر توصیه می گردد.

عمده ترین کاربرد دستگاه های سختی گیر رزینی عبارتند از :

·         نرم کردن آب دیگ های بخار و مبدل های حرارتی

·         نرم کردن آب مورد نیاز برج های خنک کننده و سیستم های سرمایشی

·         نرم کردن آب مصرفی صنایع رنگسازی و رنگرزی